Προσωπικά δεν θεωρούσα ποτέ ότι η τεχνολογία είναι κάτι κακό αρκεί να τη χρησιμοποιεί κάποιος σωστά. Φυσικά ο άνθρωπος έχει εκείνη την εκπληκτική ικανότητα να βγάζει το χειρότερο ακόμα και από ένα λουλούδι.
Κάπως έτσι γέμισε η ζωή μας με facebook, twitter και άλλα που δεν κατέχω. Ο ένας την πέφτει στον άλλο, βρίζονται μεταξύ τους, κριτική ακόμα και εκεί. Για εμένα είναι ένας τρόπος να περνάω το χρόνο μου, διαβάζω καμία βλακεία, γελάω λίγο και μετά πάλι από την αρχή. Ένα καλό είναι ότι κατάφερα και βρήκα άτομα τα οποία είχα χάσει χρόνια, παλιούς συμμαθητές, παλιούς φίλους, άτομα που μετακομίσανε και φυσικά η απόσταση μας χώρισε.
Μιλάμε λοιπόν στο ίντερνετ, βρισκόμαστε ξανά για καφέ, αρχιζουμε πάλι την επικοινωνία έχω προσέξει όμως κάτι. Ενώ μπροστά από μια οθόνη, είτε κινητού, είτε τάμπλετ, είτε υπολογιστή διαλέξτε όποιο σας βολεύει, μιλάμε όλοι πολύ εύκολα, όταν βρεθείς με τον άλλο πρόσωπο με πρόσωπο η γλώσσα μαγκώνει, δεν βγαίνει λέξη, είναι σαν να μην έχεις κάτι να πεις.
Κάπως έτσι έγινε και το καλοκαίρι, βρέθηκα με ένα παλιό μου έρωτα που ενώ στέλναμε μηνύματα για το πόσο πολύ θέλαμε να βρεθούμε, όταν με είδε δεν έβγαζε λέξη. Δεν μάσησα όμως, έχω ένα αλάνθαστο κόλπο, με λίγο αλκοόλ η γλώσσα απελευθερώνεται, είσαι πιο άνετος. Τον πήγα να πιούμε λοιπόν μια τσικουδιά μιας και είμασταν Κρήτη. Το αποτέλεσμα ήταν να φύγω από εκεί λιώμα και οι καλοί μου φίλοι να με τραβάνε βίντεο και να γελάνε. Το ίδιο θα έκανα και εγώ βέβαια, την επόμενη μέρα που με είδα είχα πολύ πλάκα.! Όλο αυτό όμως έχει ένα ρίσκο, το αλκοόλ εκτός του ότι σε βοηθάει να μιλήσεις, σε βάζει να λες και αλήθειες, και οι αλήθειες πολλές φορές πονάνε... Άσε που απομυθοποιούν καταστάσεις που στη φαντασία σου μοιάζανε ονειρικές...
Οπότε τελικά τι κάνουμε? Που καταλήγουμε? Το συζήτησα λοιπόν με φίλους, γιατί έχει χαθεί η προσωπική επαφή? Μόνο εγώ το αντιμετωπίζω αυτό το πρόβλημα? Γιατί έτσι είναι πιο εύκολο μου απάντησαν, προλαβαίνει ο άλλος να σκεφτεί τι θα σου απαντήσει. Μα δεν θέλω να σκεφτεί τι θα απαντήσει, αν πρέπει να το σκεφτεί δεν θα είναι αληθινό αντιστάθηκα εγώ! Επίσης όταν έχεις τον άλλο μπροστά σου βλέπεις τις εκφράσεις του προσώπου του, και αυτό σου δείχνει πολλά! Ναι, μου απάντησαν αλλά έτσι είναι πιο εύκολο.
Μα η ζωή δεν είναι εύκολη, και δεν θα είναι ποτέ εύκολη. Πότε γίναμε τόσο βολεψάκηδες που ψάχνουμε πάντα τα εύκολα? Δεν είναι απλά τραγικό? Θυμάμαι πόσες εξομολογήσεις μου είχαν κάνει και είχα κάνει πριν χρόνια και πόσο πιο όμορφα ήταν.... Περασμένα μεγαλεία, άλλωστε όπως είπαμε η ζωή είναι πιο εύκολη όταν είσαι νέος, μονολόγησα και πήγα να το ανεβάσω στάτους στο facebook...
