Αν συναντήσεις γυναίκα άνω των τριάντα και ελεύθερη κατά 90% ειχε κάποια σχέση στη ζωή της που την κατέστρεψε. Είναι αυτό που μου αρέσει να λέω πως την έβγαλε απο το όμορφο ροζ συννεφάκι που την ειχαν γαλουχήσει απο μικρή. Ξέρετε αυτή που λέει πως θα έρθει το βασιλόπουλο να σε παντρευτεί και θα σου είναι πιστός για πάντα...! Η πραγματικότητα φυσικά είναι λίγο διαφορετική.
Εγώ ειχα τη χαρά στη ζωή μου να έχω δυο τετοιες σχέσεις. Η πρώτη με έμαθε ότι πάντα θα είμαι μόνη μου σε όλα και πως δεν πρέπει να εμπιστευομαι ποτέ, η δεύτερη με έμαθε πως το κέρατο πια ειναι καθημερινότητα και πως δεν πρέπει να εμπιστεύομαι ποτε! Ω ναι το θέμα της εμπιστοσύνης μου το δίδαξαν καλά.
Όπως και να το κάνουμε οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες, όταν λοιπόν σε αναγκάζουν να δεις την πραγματικότητα είναι ασχημη φάση. Και αυτά τα μαθήματα είναι άσχημα βιώματα. Τότε γίνεσαι η στριμένη γεροντοκόρη, η γκρινιάρα, η ζηλιάρα κλπ. Άντε να εξηγήσεις πως κάποιος σε έφτασε εδω, πως για να φοβάσαι και τη σκια σου κάποιος γλέντησε στην πλάτη σου. Φυσικά μεσα σε όλα αυτά ερχεται να προστεθεί και το γεγονός πως κανένας δεν έχει διάθεση να ασχοληθεί πραγματικά μαζί σου, να προσπαθήσει να σε καταλάβει! Και κάπου εκεί έρχεται μια κοπέλα που είναι με κάποιον πολλά χρόνια, ουσιαστικά μεγαλώσανε μαζί και σου μιλάει για έρωτα και καψούρα... Της εξηγείς οτι πιθανότατα ο άντρας της της τα φόρεσε κάποια στιγμή ή την αφήνεις να ζει στο ροζ;
Πέρασα ατελειωτες ώρες να το συζητάω αυτο, και όμως δεν εχω καταλήξει ακόμα στο ποιο είναι το πιο σωστό, να ζεις στο όμορφο ροζ συννεφακι σου τελικά, η να αντιμετωπίζεις την άσχημη πραγματικότητα;
